ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ-ΝΟΜΟΙ
Χαρτοβασίλειον γαρ η Ελλάς και η χαρτούρα πάει σύνεφο… Πάντως τα δικαιολογητικά για την έκδοση άδειας Γάμου, δεν είναι πολλά και πάντως όχι ιδιαίτερα χρονοβόρα…
Εκείνο πάντως που κάνει εντύπωση είναι η δημοσιοποίηση των μελλονύμφων …του επερχόμενου ευτυχούς γεγονότος τους! Η συγκέκριμένη υποχρέωση στηρίζεται σε παλαιό νόμο-δικτατορικό νόμου του Μεταξά- όχι γιατί είναι αναγκαία η δημοσιοποίηση-αγγελία- του γάμου, αλλά για …οικονομική ενίσχυση των ημερησίων εφημερίδων!!
Με την υποχρεωτική αγγελία… οι πάντα οικονομικά χειμαζόμενες εφημερίδες, ένλισχυαν έτσι κάπως τα Ταμεία τους!
Από μια άλλη θεώρηση, η δημοσιοποίηση , το άγγελμα των γάμων έχει και θετικά στοιχεία. Η αγγελία μεταδίδει το επερχόμενο συτυχές γεγονός κι έστι η κοινότητα ξέρεις ποιός ,ποιά θα τελέσουν το γάμο τους.. Αλλά αν ο ένας από τους δύο π.χ. ειναι δευτεροπαντρεμένος , και τόχει κρυφό, τί γίνεται; Το παράδειγμα κάθε άλλο παρά σπάνιο είναι. Να λοιπόν που η υποχρεωτική δημοσίευση έχει και τα «αγαθά» της… Αν και για την ακρίβεια σήμερα ελάχιστοι διαβάζουν τις κοινωνικές αγγελίες, γάμους-θανάτους.. ίδιως στις εθνικές μεγάλες εφημερίδες
ΣΤΟ ΓΑΜΟΣ & ΖΩΗ θα βρείτε όλες τις χρηστικές πληροφορίες για τα δικαιολογητικά που απαιτούνται, όπως η σελίδα εδώ που βάζουμε ενδεικτικά:
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ
Τι χρειάζεται για τον Πολιτικό ΓάμοΑρχικά θα πρέπει να επισκεφτείτε τον Δήμο όπου θα τελεστεί ο γάμος, ώστε να λάβετε μία αίτηση την οποία και θα πρέπει να συμπληρώσετε, καθώς και να ενημερωθείτε για τις ημέρες και ώρες που τελούνται οι γάμοι στο Δημαρχείο. Για την κατάθεση των δικαιολογητικών και την παραλαβή της άδειας γάμου απαιτείται η παρουσία εσάς των ιδίων με την προσκόμιση της ταυτότητάς σας. Το Δημαρχείο εκδίδει την άδεια γάμου σε 8-10 ημέρες εφόσον κατατεθούν τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Μπορείτε να παντρευτείτε στο Δημαρχείο της περιοχής που κατοικείτε εσείς ή ο συντροφός σας ή της περιοχής όπου πρόκειται να ζήσετε, αρκεί να το δηλώσετε με Υπεύθυνη Δήλωση. Δικαιολογητικά Για ανήλικους κάτω των 18 ετών χρείαζεται γραπτή συναίνεση κηδεμόνα ή δικαστική απόφαση. Οι ‘Ελληνες του εξωτερικού χρείαζονται επιπλέον μία επικυρωμένη εξουσιοδότηση από τον Πρόξενο του Ελληνικού Προξενείου. Για τους αλλοδαπούς: ΕΠΩΝΥΜΟ ΤΕΚΝΩΝ |
||
![]() |
ΤΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ κ.λ.π.
Ὅροι γιὰ τὴ σύναψη γάμου
Γιὰ τὴ σύναψη γάμου ἀπαιτεῖται συμφωνία τὼν μελλονύμφων. Οἱ σχετικὲς δηλώσεις ὑπογράφονται αὐτοπροσώπως καὶ χωρὶς αἵρεση ἤ προθεσμία. Οἱ μελλόνυμφοι πρέπει νὰ ἔχουν συμπλήρωσει τὸ δέκατο ὄγδοο ἔτος (18ο) τῆς ἡλικίας τους.
Στὴν περίπτωση τῶν ἀνηλίκων καὶ πρὶν ἀπὸ τὴ συμπλήρωση αὐτῆς τῆς ἡλικίας, ἄν ἡ τέλεση τοῦ γάμου ἐπιβάλλεται ἀπὸ σπουδαῖο λόγο (π.χ. ἐγκυμοσύνη, ἁρπαγή, κ.λπ.), τὰ πρόσωπα ποὺ ἀσκοῦν τὴν γονικὴ μέριμνα ἤ ἔχουν κατὰ νόμο τὴν ἐπιμέλεια τῶν ἀνηλίκων ὑποβάλλουν ἐγγράφως Αἴτηση στὴν οἰκεία Ἱερὰ Μητρόπολη, ὅτι συγκατατίθενται νὰ τελεσθῆ αὐτὸς ὁ γάμος. Ἡ Αἴτηση μὲ τὰ δικαιολογητικὰ ἤ ἀντίγραφα αὐτῶν διαβιβάζεται ἁρμοδίως στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἡ ὁποία καὶ ἐγκρίνει τὴν «κατ’ οἰκονομίαν» τέλεση τοῦ γάμου. Ἐπίσης, δύναται ὁ ἀνήλικος ἤ ὁ ἔχων τὴ γονικὴ μέριμνα νὰ προσφύγη στὸ ἁρμόδιο Δικαστήριο καὶ νὰ ἐκδώση δικαστικὴ ἀπόφαση, ἡ ὁποία νὰ ἐπιτρέπει τὴν τέλεση τοῦ θρησκευτικοῦ γάμου.
Ὁ ἀνίκανος γιὰ δικαιοπραξία δὲν μπορεῖ νὰ συνάψη γάμο, ἐπιτρέπεται ὅμως ἡ σύναψις γάμου στὸν νομίμως ἀπαγορευμένο.
Τὸ πρόσωπο ποὺ τελεῖ ὑπὸ δικαστικὴ ἀντίληψη συνάπτει γάμο μὲ τὴ συναίνεση τοῦ ἀντιλήπτορά του. Ἄν αὐτὸς ἀρνεῖται νὰ συναινέση, τὸ δικαστήριο μπορεῖ, ἀφοῦ τὸν ακούσει, νὰ δώση τὴν ἄδεια γιὰ τὴ σύναψη τοῦ γάμου, ἐφ’ ὅσον τὸ ἐπιβάλλει τὸ συμφέρον αὐτοῦ ποὺ τελεῖ ὑπὸ ἀντίληψη.
Περὶ διαφορᾶς θρησκείας
Κωλύεται ὁ γάμος χριστιανοῦ μετ’ ἀλλοθρήσκου.
Περὶ ὑφισταμένου γάμου
Κωλύεται ἡ σύναψις ἑτέρου γάμου, πρὶν ἤ ἀμετακλήτως λυθῆ ὁ ὑφιστάμενος γάμος.
Περὶ τετάρτου γάμου
Κωλύεται ὁ τέταρτος γάμος, προϋπάρξαντος τρίτου ἐγκύρου.
Ἕνεκα συγγενείας ἐξ αἵματος
Κωλύεται ὁ γάμος μετὰ συγγενῶν ἐξ αἵματος, κατ’ εὐθεῖαν μὲν γραμμὴν ἀπεριορίστως, ἐκ πλαγίου δὲ μέχρι καὶ τοῦ τετάρτου βαθμοῦ (δ΄), (πρῶτα ἐξαδέλφια).
Ἕνεκα ἀγχιστείας
Κωλύεται ὁ γάμος μετὰ συγγενῶν ἐξ ἀγχιστείας, κατ’ εὐθεῖαν μὲν γραμμὴν ἀπεριορίστως, ἐκ πλαγίου δὲ μέχρι καὶ τοῦ τρίτου βαθμοῦ.
Ἐπίσης, κωλύεται ὁ γάμος συγγενοῦς ἐξ αἵματος μέχρι καὶ τοῦ δευτέρου βαθμοῦ τοῦ ἑνὸς τῶν συζύγων μετὰ συγγενοῦς ἐξ αἵματος μέχρι καὶ τοῦ δευτέρου βαθμοῦ τοῦ ἑτέρου συζύγου.
Τὸ κώλυμα ὑφίσταται καὶ μετὰ τὴν λύσιν ἤ ἀκύρωσιν τοῦ γάμου, ἐξ οὗ παρήχθη τὸ κώλυμα. Ἔτσι, π.χ. δὲν δύναται ὁ σύζυγος νὰ λάβη ὡς σύζυγον τὴν ἀδελφὴ τῆς πρώην συζύγου του. Στὴν περίπτωση αὐτὴ ἐμπίπτει καὶ ἡ ἀπαγόρευσις τῆς τελέσεως θρησκευτικοῦ γάμου ἀδελφῶν μὲ δύο ἀδελφές, εἴτε ἐπὶ ταυτοχρόνως γενησομένου γάμου, πολλῷ δὲ μᾶλλον στὴν περίπτωση ποὺ ἤδη ἔχει τελεσθεῖ ὁ ἕνας γάμος, τοῦ κανόντος μὴ διακρίνοντος (ΝΔ΄ τῆς Πενθέκτης).
Ἕνεκα ἐξωγάμου συγγενείας
Συγγένεια ὡς πρὸς τὰ κωλύματα τοῦ γάμου ὑφίσταται, ὡσαύτως, μεταξὺ τοῦ ἐξωγάμου τέκνου (ἤ ὅπως τὰ ἀναφέρει ὁ νόμος σήμερα, τέκνο γεννημένο χωρὶς γάμο τῶν γονέων του) ἤ τῶν κατιόντων αὐτοῦ καὶ τοῦ ἐξ ἀναγνωρίσεως πατρὸς ἤ τῶν ἐξ αἵματος συγγενῶν αὐτοῦ.
Έξ υἱοθεσίας
Κωλύεται ὁ γάμος τοῦ υἱοθετήσαντος ἤ τῶν κατιόντων αὐτοῦ μετᾶ τοῦ υἱοθετηθέντος. Τὸ κώλυμα ὑφίσταται καὶ μετὰ τὴν λύσιν τῆς υἱοθεσίας.
Ἕνεκα τοῦ Βαπτίσματος
(πνευματικὴ συγγένεια)
Κωλύεται ὁ γάμος μεταξύ τοῦ (τῆς) ἀναδόχου (νονοῦ) καὶ τοῦ (τῆς) βαπτισθέντος ἤ τῶν γονέων του καὶ τἀνάπαλιν. Πνευματικοὶ ἀδελφοὶ δὲ λογίζονται, ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἔχουν κοινὸ ἀνάδοχο, καὶ ἐπιτρέπεται ἡ τέλεση θρησκευτικοῦ γάμου στὶς περιπτώσεις αὐτές. (ΝΓ΄ τῆς Πενθὲκτης).
Ἕνεκα ἐπιτροπείας
Κωλύεται ὁ γάμος τοῦ ἐπιτρόπου ἤ καὶ κατιόντων αὐτοῦ μετὰ τοῦ ἐπιτρεπομένου μέχρι τῆς ὁριστικῆς λογοδοσίας τοῦ ἐπιτρόπου.
Περὶ γάμου Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν
Κωλύεται ὁ γάμος (μετὰ τὴν χειροτονίαν) κληρικῶν παντὸς βαθμοῦ καὶ (ὁ μετὰ τὴν ἀπόκαρσιν) μοναχῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας.( ΣΤ τῆς Πενθέκτης, 1ος τῆς Νεοκαισαρείας).
Γάμος μετὰ ἑτεροδόξου
(μεικτὸς γάμος)
Ἐπὶ θρησκευτικοῦ γάμου ὀρθοδόξου μετὰ ἑτεροδόξου (μεικτὸς γάμος), τελουμένου πάντοτε κατ’ οἰκονομίαν, ἡ ἱεροτελεστία γίνεται κατὰ τοὺς τύπους τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὑποχρεωτικῶς, καὶ τὶς διατυπώσεις περὶ μεικτῶν γάμων, ἀνεξαρτήτως ἐὰν τελεσθῆ καὶ κατὰ τὸν τύπο τοῦ δόγματος τοῦ ἑτεροδόξου μέλους.
Ἐπὶ κωλυμάτων, ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ ἐφαρμόζη τὴν οἰκονομία κατὰ περίπτωση καὶ κατὰ τὴν κρίση καὶ ποιμαντορικἠ σύνεση τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου ἤ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου (σύμφωνα καὶ πρὸς τὴν μέχρι σήμερα ἀκολουθουμένη ἐκκλησιαστικὴ πρακτική).
Διὰ τοῦτο οἱ ἐφημέριοι ὀφείλουν, σὲ περίπτωση κατὰ τὴν ὁποῖα ἔχουν τὴν ὁποιαδήποτε ἀμφιβολία σχετικὰ μὲ τὴν ὕπαρξη κάποιου κωλύματος ἤ μή, νὰ ἀποφεύγουν ὑποκειμενικὲς κρίσεις καὶ νὰ ἀπευθύνονται στὴν οἰκεία Ἱερἀ Μητρόπολη, γιὰ νὰ λαμβάνουν ἔγκυρη ἀπάντηση.
Ὅσον ἀφορᾶ τὴν διαδικασία ἐκδόσεως ἀδείας γάμου, δηλ. τὴν γνωστοποίηση διὰ τοῦ τύπου, τὴν συνάριθμηση ἤ μὴ προηγουμένων τελεσθέντων καὶ λυθέντων γάμων, τὴν σύνταξη δηλώσεως τοῦ γάμου πρὸς τὸ Ληξιαρεῖο καιὶ πολλὰ ἄλλα θέματα, τά ὁποία ρυθμίζονται λεπτομερῶς ἀπὸ τὴν ὑπ’ ἀριθμ. 2320/1982 Συνοδικὴ Ἐγκύκλιο.
Γιὰ τὴν τέλεση Θρησκευτικοκῦ γάμου ἀπαραίτητη προϋπόθεση ἀποτελεῖ ἡ ἔκδοση τῆς Ἐπισκοπικῆς ἀδείας, τὴν ὁποία πρέπει οἱ μελλόνυμφοι νὰ προσκομίζουν στὸν οἰκεῖο ἐφημέριο. Τὴν εὐθύνη τῆς διακριβώσεως ὑπάρξεως ἤ μὴ κωλυμάτων, κατὰ τὸ Κανονικὸν Δίκαιον τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ τὸν θρησκευτικὸ γάμο, ἔναντι τοῦ Ἐπισκόπου ἔχει ὁ ὑπογράφων τὴν αἴτηση ἐκδόσεως ἀδείας ἐφημέριος. Ἡ τέλεση θρησκευτικοῦ γάμου ἄνευ Ἐπισκοπικῆς Ἀδείας συνεπάγεται γιὰ τὸν ὑπεύθυνο ἐφημέριο βαρειὲς κανονικὲς κυρώσεις, κατὰ τὶς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 49 τοῦ Νόμου 590/1977 «Περὶ τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος»:
«1. Ἡ ἱερολογία τοῦ γάμου τελεῖται μετὰ προτέραν ἔγγραφον ἄδειαν τοῦ Ἀρχιερέως τοῦ τόπου τῆς τελέσεως ἤ τοῦ ἐπιτρόπου αὐτοῦ. Διὰ τὴν χορήγησιν τῆς ἀδείας ἐπιτρέπεται καὶ προηγουμένη ἔγγραφος ὑπεύθυνος δήλωσις τῶν μελλονύμφων περὶ μὴ ὑπάρξεως ὡς πρὸς αὐτοὺς ἀναβλητικοῦ ἤ ἀνατρεπτικοῦ τινος κωλύματος. Διὰ κανονιστικῶν ἀποφάσεων τῆς Δ.Ι.Σ. θέλει καθορισθῆ, κατὰ τὴν κειμένην νομοθεσίαν, ἡ διαδικασία χορηγήσεως ἀδείας γάμου.
2. Εἰς τὸν ἄνευ ἐπισκοπικῆς ἀδείας τελέσαντα γάμον ἱερέα ἐπιβάλλεται, ἐκτὸς τῶν εἰς τοῦτον ἐπιβαλλομένων ὑπὸ τῶν ἐκκλησιαστικῶν δικαστηρίων κανονικῶν ποινῶν, καὶ ποινὴ φυλακίσεως μέχρις ἑνὸς ἔτους.
3. Ἡ κεχωρισμένως ἀπὸ τῆς τελέσεως τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου ἱερολογία τῆς μνηστείας ἀπαγορεύεται, κηρύσσεται δὲ πνευματικῶς ἄκυρος ὑπὸ τοῦ Ἀρχιερέως τοῦ τόπου, ἔνθα αὕτη ἐτελέσθη. Εἰς τὸν τελέσαντα τὴν ἱερολογίαν ἱερέα ἐπιβάλλεται ποινὴ ἀργίας μέχρις ἐνὸς ἔτους καὶ στέρησις τοῦ ἡμίσεος τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ, ὡς καὶ φυλάκισις μέχρις ἑνὸς ἔτους.
4. Τὰ τῶν γάμων, κατὰ μὲν τὸ πολιτικὸν μέρος, ὑπάγονται εἰς τὰ πολιτικὰ δικαστήρια, κατὰ δὲ πνευματικόν, εἰς τὰς Ἐκκλησιαστικὰς Ἀρχάς».
ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΦΤΙΣΙΑ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΝΑΟΥΣ-ΚΤΗΜΑΤΑ -ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ… ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ! ΤΙ ΛΕΕΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ Ι.ΣΥΝΟΔΟΥ.
Και θα κατεδαφίζονται οι ιδιωτικοί ναϊσκοι αν δεν έχουν άδεια από την οικείαν Μητρόπολη!Περί τῆς τελέσεως Ἱερῶν Μυστηρίων εἰς ἰδιωτικά Παρεκκλήσια καί ὑπαιθρίους χώρους
Πρωτ. 325
Αριθμ. 2850
Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Σῶμα Χριστοῦ, εἶναι ὁ ἀπαρασάλευτος Στῦλος καί τό ἀπερικλόνητον Ἑδραίωμα τῆς Ἀληθείας, ἡ κιβωτός τῆς σωτηρίας τῶν πιστῶν. Μέσα θεραπευτικά τοῦ σωτηριώδους ἔργου τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τά θεοΐδρυτα Ἱερά Μυστήρια, εἰς τά ὁποῖα οἱ πιστοί μετέχουν μετά κατανύξεως καί φόβου Θεοῦ.
Παρά ταῦτα, διαπιστώνεται μία προϊοῦσα ἐκκοσμίκευσις τῆς τελέσεως τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων, ἰδίᾳ τῆς Βαπτίσεως καί τοῦ Γάμου, ἡ ὁποία ἐνίοτε ἐγγίζει τά ὅρια τῆς βλασφημίας, καί παρατηρεῖται ὅτι ἤδη ἀρκετοί Ἱεράρχαι ἔχουν λάβει μέτρα διά τήν περιστολήν τοῦ τοιούτου φαινομένου. Τό φαινόμενον αὐτό καθίσταται πλέον ἔντονον εἰς χώρους ἀλλοτρίους τῶν Ἱερῶν Ναῶν, ἤτοι εἰς Ξενοδοχεῖα, εἰς Κτήματα διαθέτοντα Παρεκκλήσια, εἰς τόν ἔμπροσθεν ἐξωκκλησίων ὑπαίθριον χῶρον κ.λπ.
Ὅθεν, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐν τῇ Συνεδρίᾳ Αὐτῆς τῆς 11ης Ἰανουαρίου ἐ.ἔ., διεξῆλθεν τό ἐν τοῖς ὕπερθεν διαλαμβανόμενον θέμα, τό ὁποῖον ὀφείλεται εἰς τήν ἀνεκτικότητα μέ τήν ὁποίαν ἀντεμετωπίσαμεν τά αἰτήματα προσώπων, τά ὁποῖα διά ποικίλους λόγους ἐζήτουν τήν τέλεσιν τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων εἰς παρεκκλήσια Κτημάτων καί Ξενοδοχείων.
Ἡ τέλεσις ὅμως τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων εἰς τά ἐξωκκλήσια διά λόγους γραφικούς ἤ εἰς τά Κτήματα καί τά Ξενοδοχεῖα διά λόγους πρακτικούς, ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τό Μυστήριον νά ἀφορᾷ εἰς ἐλαχίστους ἀνθρώπους, ἐνῶ οἱ ὑπόλοιποι συζητοῦν καί ἀδιαφοροῦν διά τά τελούμενα.
Πάντα ταῦτα διαπράττονται μέ τήν Ἐκκλησίαν καί τούς λειτουργούς Αὐτῆς νά φαίνωνται ἄλλοτε ἀδύναμοι νά ἀντιδράσουν καί ἄλλοτε νά συγκατατίθενται καί νά ὑποκύπτουν εἰς τάς ἀπαιτήσεις τῶν πλήρως ἐκκοσμικευμένων καί ἀνυποψιάστων διά τά τελούμενα ἀνθρώπων.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἀναμετρῶσα τήν μεγίστην εὐθύνην τῶν Ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας διά τόν κίνδυνον τῆς πλήρους ἐκκοσμικεύσεως τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων, ἤχθη ἐν τῇ ῥηθείσῃ Συνεδρίᾳ Αὐτῆς εἰς τήν Ἀπόφασιν τῆς πλήρους ἀπαγορεύσεως τῆς τελέσεως τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων εἰς χώρους ἀλλοτρίους τῶν Ἱερῶν Ναῶν, οἱ ὁποῖοι εἶναι τό κέντρον τῆς Ὀρθοδόξου Λατρείας. Τά Ἱερά Μυστήρια δέν εἶναι κοσμικαί τελεταί ἀλλά γεγονότα ἐκκλησιαστικά, γεγονότα ἔχοντα ἄμεσον σχέσιν μέ τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου.
Ἡ προσπάθεια ἐπαναφορᾶς εἰς τήν ὀρθήν τάξιν, δηλονότι τῆς τελέσεως τῶν Μυστηρίων ἐντός τῶν Ναῶν καί δή καί τῶν Ἐνοριακῶν καί ἡ μετά συνέσεως ἀλλά καί αὐστηρότητος ἀντιμετώπισις πολλῶν ἀπαραδέκτων συνηθειῶν, αἱ ὁποῖαι λάθρα εἰσεχώρησαν εἰς τήν τέλεσιν τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων, πρέπει νά θεμελιωθῇ ἐπί μιᾶς εὐρείας Κατηχήσεως τοῦ λαοῦ μας, διά παντός μέσου, ἐπί τῆς σπουδαιότητος τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων.
Δι’ ὅ, κρίνεται ἀπαραίτητον ὅπως μέ τήν μέριμναν τῶν ἑκασταχοῦ Ἱεραρχῶν κατηχηθῇ ὁ λαός τοῦ Θεοῦ διά τήν σημασίαν γενικότερον τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων καί ἐξηγηθῇ ἡ τοιαύτη Ἀπόφασις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία ἐλήφθη πρός περιφρούρησιν τῆς ἱερότητος τῶν Μυστηρίων τοῦ Γάμου καί τοῦ Βαπτίσματος.
Ἡ κατήχησις αὕτη περί τῆς ἱερότητος τῶν Μυστηρίων δέον ὅπως γίνηται διεξοδικῶς, καθ’ ὅν χρόνον προσέρχονται οἱ ἐνδιαφερόμενοι εἰς τόν Ἱερόν Ναόν διά τόν καθορισμόν τῆς ἡμερομηνίας τελέσεως τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων ἤ διά τήν ἔκδοσιν τῆς Ἀδείας τοῦ Γάμου. Εἰς τήν προσπάθειαν αὐτήν ὑπάρχει ἡ δυνατότης νά συμβάλλουν οἱ Ἐκκλησιαστικοί Ραδιοφωνικοί Σταθμοί, τό Θεῖον Κήρυγμα, αἱ Ἑσπεριναί Ὁμιλίαι, τά σχετικά ἐνημερωτικά ἔντυπα, αἱ Ἱερατικαί Συνάξεις, ἀκόμη καί ἡ ἀποστολή παραινετικῆς Ἐγκυκλίου ἑκάστου ἐξ ὑμῶν πρός τόν καθ’ ὑμᾶς Ἱερόν Κλῆρον, ἡ ὁποία θά ὁρίζῃ τόν τρόπον ἀντιμετωπίσεως τοῦ φαινομένου.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος ὡσαύτως ὑπενθυμίζει καί τήν σχετικήν νομοθεσίαν, τήν ἀφορῶσαν εἰς τήν διαδικασίαν καί λειτουργίαν τῶν ἰδιοκτήτων Ἱερῶν Ναῶν, ὡς αὕτη διατυποῦται εἰς τήν παράγραφον 1 τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ Κανονισμοῦ 8/1979 «περί Ἱερῶν Ναῶν καί Ἐνοριῶν», ἡ ὁποία ὁρίζει ὅτι: «Ἰδιόκτητοι Ἱεροί Ναοί ἀνεγείρονται κατόπιν ἀδείας τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου ἐπί τῇ βάσει ἀρχιτεκτονικῶν σχεδίων, κατά τά περί ἀνεγέρσεως Ἐνοριακῶν Ναῶν ἰσχύοντα καί λειτουργοῦσι ἐπίσης κατόπιν ἀδείας» καί ἡ παρ. 2 ἐπιλέγει : «Οἱ ἰδιόκτητοι Ναοί παραμένουν εἰς τήν ἰδιοκτησίαν καί διαχείρισιν τοῦ ἰδιοκτήτου, ἐφ᾿ ὅσον προορίζονται ὑπ᾿ αὐτοῦ πρός ἐξυπηρέτησιν τῶν θρησκευτικῶν ἀναγκῶν αὐτοῦ μόνου καί τῆς οἰκογενείας του. Κλείονται ἐντολῇ τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου διά τῆς Ἀστυνομικῆς Ἀρχῆς ἤ ἀπαλλοτριοῦνται ὑπέρ τοῦ πλησιεστέρου Ἐνοριακοῦ ἤ προσκυνηματικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, κατά τάς ἑκάστοτε ἰσχυούσας περί ἀπαλλοτριώσεως διατάξεις α) ἐάν ἀνηγέρθησαν ἤ λειτουργοῦν ἄνευ αἰτήσεως καί χορηγήσεως τῆς σχετικῆς ἀδείας ὑπό τοῦ Μητροπολίτου, β) ἐάν τεθῶσιν εἰς δημοσίαν λατρείαν καί γ) ἐάν παύσωσι ἐξυπηρετοῦντες τόν προορισμόν των» καί διά τήν τήρησιν τῆς ὁποίας παρακαλοῦμεν ὅπως λάβητε εἰδικήν μέριμναν πρός ἐνημέρωσιν τῶν πιστῶν καί ἀποφυγήν παρεξηγήσεων καί παρερμηνειῶν.
Εἰς τήν ὡς ἄνω Ἀπόφασιν, ἡ μόνη οἰκονομία ἡ ὁποία δύναται νά ἀσκηθῇ καί μόνον διά τό ἐνεστώς ἔτος, ἀφορᾷ εἰς περιπτώσεις Μυστηρίων, τά ὁποῖα εἶχον ἤδη προγραμματισθῆ διά τό προσεχές θέρος.
Ταῦτα γνωρίζοντες ὑμῖν ἐπί τῷ τέλει τῆς τηρήσεως τοῦ ἁγιογραφικοῦ «πάντα κατά τάξιν καί εὐσχημόνως γενέσθω» καί προκειμένου ἵνα «μή ἐγκοπήν τινα δῶμεν τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ» καί ἀσπαζόμενοι ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ διατελοῦμεν μετ’ ἀγάπης.
† Ὁ Ἀθηνῶν Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Δ Ο Υ Λ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Λαγκαδᾶ Σπυρίδων
† Ὁ Καρυστίας καί Σκύρου Σεραφείμ
† Ὁ Σταγῶν καί Μετεώρων Σεραφείμ
† Ὁ Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου Προκόπιος
† Ὁ Μεγάρων καί Σαλαμῖνος Βαρθολομαῖος
† Ὁ Παροναξίας Ἀμβρόσιος
† Ὁ Περιστερίου Χρυσόστομος
† Ὁ Κεφαλληνίας Σπυρίδων
† Ὁ Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος
† Ὁ Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως Βαρνάβας
† Ὁ Δράμας Παῦλος
† Ὁ Σισανίου καί Σιατίστης Παῦλος
Ὁ Ἀρχιγραμματεύων
† Ἀρχιμ. Κύριλλος Μισιακούλης